Van’da 1963’te dünyaya gelen İhsan Gök, yaklaşık 40 yıl İstanbul’da inşaat personeli olarak çalıştı.
Gençliğinde bir evlilik yapan Gök, 25 yıl evvel boşandı ve bir daha da evlenmedi. Bu evlilikten çocuğu da olmayan Gök, tek başına İstanbul’da hayat gayretine devam etti.
İnşaatlarda emekçi olarak çalışırken şeker hastalığı baş gösteren Gök, ağır işlerde çalışmakta zorlandı.
Bu nedenle inşaatlarda bekçilik yapmaya başlayan Gök, aldığı maaşla mesken kirasını ödemekte zorlanınca parklarda ve çalıştığı inşaatların bekçi kulübelerinde yaşamaya başladı.
Böylesi sıkıntı kaidelere karşın, bir biçimde hayatta kalma gayretine devam eden Gök, şeker hastalığı nedeniyle bir ayağını kaybedince bakıma muhtaç hale geldi.
Gök’ün yardımına, 128 yıldır 7’den 70’e her yaştan gereksinim sahibine kucak açan Darülaceze yetişti.
60 yaşındaki İhsan Gök, daha evvel hayatında ismini bile duymadığını belirttiği Darülaceze ile yollarının kesişme kıssasını, AA’ya anlattı.
“PARKLARDA YAŞAMAYA BAŞLAMIŞTIM”
Bekçilik yaptığı inşaatta kalp krizi geçirdikten sonra hastalıkların üst üste geldiğini belirten Gök, “Geçen ramazan ayında kalp krizinden sonra beni hastaneye götürdüler. İki defa anjiyo yapıldı. O anjiyodan sonra inşaat hayatım da bitti, çalışamaz oldum ve parklarda yaşamaya başladım. Tehlikeliydi olağan parklarda yaşamak. Cep telefonum ve param çalındı.” diye konuştu.
Sokaklara düşmesinin akabinde bir de şeker hastalığının baş gösterdiğini aktaran Gök, “Bu hastalık da çok sıkıntı bir hastalık. İnsülin iğnesi verdiler lakin onları koyacak bir buzdolabım olmadığı için iğneler bozuldu. İğne olmayınca, hastalığım daha da ilerledi. Bir gün ayağım yara halde sokakta yatarken bir doktor gördü ve bana yardımcı oldu ve bir hastaneye yatışımı sağladı.” tabirlerine yer verdi.
Gök, tedaviye karşın ayağının kurtarılamadığını anlatarak, “Ayağımı kaybetsem de o dayanılmaz ağrılardan kurtulduğum için bir taraftan da memnundum. Nitekim de çok büyük acı çekiyordum, sabaha kadar inliyor, bağırıyor ve isyan ediyordum.” dedi.
İhsan Gök, başka ayağını da kaybetme riski bulunduğunu, bu yüzden artık yeme içmesine dikkat ettiğini, şeker ve hamur işlerinden uzak durduğunu söyledi.
“YENİ YILA AYAĞIM OLMADAN GİRDİM”
Yeni yıla bir ayağı olmadan girdiğini anlatan Gök, şöyle konuştu:
“Bir ayağımı kaybedince moral olarak çöktüm, psikolojim bozuldu. Hastanede büsbütün bir çöküş yaşayınca beni Darülacezeye gönderdiler. Burada kendimi toparladım. Sağ olsunlar, vazifeliler bize çok düzgün bakıyor, arkadaşlar da çok düzgünler, bana takviye oluyorlar. Buraya gelene kadar Darülacezenin ne olduğunu bile bilmiyordum. Aklımın ucundan bile geçmezdi bir gün Darülacezeye geleceğim. Bana kaç sefer, ‘devlete başvur, yardım al’ dendi lakin bu vakte kadar bir kuruş bile yardım istemedim. Kendim yönetim ettim. Artık burada olmaktan sahiden çok memnunum. 20 gündür Darülacezede kalıyorum, psikolojim ve moralim düzeldi. Bu türlü yerler olmasaydı benim üzere beşerler nereye gidecekti? Burada kendini konutumda üzere hissediyorum. Kaldığım odada 6 bireyiz ve çok yeterli anlaşıyoruz.”
“BİR EVLADIM, EŞİM DOSTUM OLMADI”
Hayallerini her vakit sıcak bir yuva kurmanın süslediğini lisana getiren Gök, “Hiç yuvam olmadı, eşimle anlaşamadık, bu yüzden çocuğumuz da olmadı. Bugüne kadar çok büyük acılar çektim. Yani hayatım boyunca bir sıcak yuvam olmadı. İkinci bir talihim olsa sıcak bir yuvam olsun isterdim, öteki bir şey değil. Yuva hasretim çok büyük. İçim yanıyor sıcak bir yuva gördüğüm vakit. Bir evladım, eşim, dostum olmadı. Burası bana yuva oldu.” dedi.
Tek isteğinin akülü otomobil olduğunu lisana getiren Gök, bu isteğinin idareye iletildiğini ve en kısa müddette kendisine verileceğinin söylendiğini aktardı.