Kahramanmaraş merkezli meydana gelen 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki sarsıntılarda birçok vatandaşımız hayatını kaybetti. Zelzele bölgesinden gelen manzaralar, tüm Türkiye’yi hüzne boğarken mucizeler de gerçekleşmeye devam ediyor. Enkazda kalan vatandaşları kurtarma çalışmaları süratle sürerken bir yandan da tekbir sesleri duyuluyor Pekala tekbir nedir? Neden ve nasıl getirilir?
Tekbir nedir?
Tekbir, müslümanların gün içerisinde birçok defa söylem ettiği, Allah’ın büyüklüğü söz etmek için kullandıkları ‘Allahuekber’ kelamıdır.
Tekbir ne vakit ve nerelerde okunur?
Tekbir birçok dini ibadet ve aksiyonda yer alır. Bunlar;
-
Ezan
-
Kamet
-
Namaz
-
Bayram namazı
-
Cenaze namazı
-
Namaza başlarken
-
Namazın rükünlerinde
-
Namaz bitiminde tesbihte
-
Vitr namazında kunuttan önce
-
Bayram hutbesi sırasında
-
Kurban keserken
-
Mehter marşları
-
Tasavvuf
-
Sünnet töreni
-
Nikâh
-
Savaş
Teşrik tekbiri nedir?
Teşrik tekbiri, kurban bayramı arefe günü sabah namazından, dördüncü günün ikindi namazının sonuna kadar farz namazların akabinde söylenmektedir. Teşrik tekbir,i sesli olarak yapılır. Cemaatle birlikte kılınan namazlarda müezzin yüksek sesle, yalnız kılınan namazlarda ise kişi kendi duyabilceği alçak ses ile bu tekbiri getirir.
Teşrik tekbiri Arapça okunuşu ve anlamı
Teşrik tekbiri Arapça:
“Allahü Ekber Allâhü Ekber Lâ ilâhe İllâllahü Vallâhü Ekber, Allâhü Ekber ve Lillâhi’l-Hamd”
Teşrik tekbiri Türkçe meali:
“Allah herşeyden büyüktür, Allah herşeyden büyüktür. Allah’tan öteki ilâh yoktur. O Allah herşeyden büyüktür, Allah herşeyden uludur. Hamd Allah’a mahsustur.”
Tekbir getirmenin faziletleri
-
Tekbiri birçok kişinin tıpkı anda getirmesi insanın iç dünyasındaki endişelerinden arınmasına ve imanın getirdiği coşkuya kapılmasına vesile olmaktadır. Kişi dünyevi zahmetlerinden kurtulmak için tekbir getirirse içindeki bütün kaygı ve kaygılardan tekbir sayesinde kurtulmuş olmaktadır.
-
“Kim sabah yüz ve akşam yüz kere olmak üzere “Allahu ekber” derse, o gün hiçbir kimse bunun benzerini söyleyen dışında bu kimseden daha büyük amel işlemiş olmaz.” (Tirmizî, Deavât, 62).