HaberTürk müellifi Fatih Altaylı, “Sorun ne biliyor musunuz!Umutsuzluk. Sistemin bu halinden beslenen ve sistemin değişmesi halinde işe yaramazlığı ortaya çıkacak olanlar dışında kimsenin umudu yok.” değerlendirmesini yaptı.
Altaylı yazısında, “Sistemin değişmesinden kastım iktidar partisinin değişmesi değil. AK Parti’nin iktidarda kalıp, ‘Yahu işler düzgün gitmiyor, bu sistemi değiştirelim’ demesini dahi istemiyorlar, AK Parti’nin her ne kadar esasen mümkün olmasa da 2002’deki haline dönmesine bile tahammülleri yok. Zira nemalanmak için bu türlü gitmesi lazım. Bunun için de bu tertibin sürmesi için cansiperane bir gayret veriyorlar. Ümitsizliğin kaynağı da bu esasen. ‘Ekonomik kriz var’ dediğimiz vakit çabucak bağırıyorlar. ‘Eskiden yok muydu?’ Yanlışsız. Evvelden de ekonomik kriz periyotları olurdu. Lakin herkes bilirdi ki, bürokrasi, siyaset bir ortaya gelecek, kurumlar gerçek fikirlerini söyleyecek, tartışılacak, konuşulacak, gerekirse iş dünyasının ya da taşın altında eli, hususla ilgili fikri olanların fikirleri sorulacak bir tedbir alınacak. O vakit deneyimli bir bürokrasi mevcuttu.” fikrini lisana getirdi.
Altaylı şu sözleri kullandı:
“Her türlü sorunu görmüş, yaşamış, Devleti, devletin işleyişini bilen, her kararın hangi kılcal damarları nasıl etkileyeceğini söyleyebilecek. Bu yüzden de kriz olur, evvel siyaset tarafından önemsenmez, sonra derinleşir, derinleşince tedbir arayışına girilir ve ortak akıl devreye sokulurdu. Yakın tarihimizde 1994’te bu türlü oldu mesela. Sonra 2001’de bir daha yaşadık. Ancak her ikisinde de süratle tedbirler alındı. Hele 2001’de çok önemli işler yapıldı. Türk ekonomisindeki en kıymetli kararlardı. Aslında iktidarı 2008’e kadar getiren o kararlar ve o kararlara AK Parti iktisat idaresinin de uyması oldu.
Eskiden, evvelden derken çok da eskiyi kastetmiyorum 10 yıl öncesine kadar herkes bilirdi ki, her iktisatta olduğu üzere Türk iktisadında de problemler olur lakin çabucak akılcı tahliller devreye sokulurdu. Bugünkü ümitsizliğin nedeni ekonomik kriz değil o yüzden. Bugünkü ümitsizliğin nedeni tahlil aranmayışı, sorun olduğunun inkârı.
Sorun yok derseniz, sıkıntıya tahlil de aramazsınız. Kanser her tarafınızı sarmışken hasta değilim derseniz teşhis de koyamazsınız, tedavi de uygulayamazsınız. Hastaya “İyisin iyi” diyerek de tedavi uygulayamazsınız. Hele hele bir de bürokrasiyi yok etmiş, liyakati ortadan kaldırmış, doğruyu söylemeyi cürüm ya da muhaliflik olarak görüp doğrucuları sistemden çıkarmışsanız, danışılacak insanların yerini asalaklarla doldurmuşsanız yapacak hiçbir şeyiniz kalmamıştır.
Bugün Türkiye’nin kederi budur. Ümitsizliğin nedeni budur. Bu yanlış sistemden güç ve menfaat devşiren bir küçük asalak kümesidir bu sistemin bu türlü sürmesini isteyen. Bunlar ne iktidarın değişmesini isterler ne de iktidarın kendini değiştirmesini. Onlar kaldıkça en vatansever beyinler bile gidecektir. Onlar kaldıkça bu ülke insanın parası, bu asalakların aktif olmadığı ülkelerin paralarında kalacaktır.”